गजल

-सुमन कुमार शर्मा

पर्खाइमा युग बित्यो तिमीलाई पाउने आश भयो

पर्तिक्षामा बसिरहे भरोसाको बास भयो

भोक हड्ताल अति गरे तिमीलाई नै पाउ भनी

मनको लड्डु खादाखादै गन्हाउने सास भयो

कपाल फुली सक्दा पनि कुरिबसे तिमीलाई नै
तेसै नै मेरो जीवन मेरो पर्खाइको दास भयो

खेलाडी होउ भने तिमी खेल्नु मायाको खेल
तिम्रो लागी मेरो जीवन जुवाडेको तास भयो

लत्याएर मेरो प्रेम मृत सरि ठान्छेउ भने
तिम्रै आसमा मेरो जीवन गन्हाउने लास भयो

-बाग्लुंग