गजल

-नेपोलियन मरहट्टा

१)

सत्ता भित्र अहंकार जनाउने नेता नै हुन्,
देश डुबाई जन्ता कंगाल् बनाउने नेता नै हुन् ।

हजारौंको भिड भित्र पनि कुनै शंका छैन,
सफा लुगा लगाए'नी गन्हाउने नेता नै हुन् ।

सन्चो हुन लागेपनि,फेरी पट्टी उक्काएर,
घाऊ माथि नून-चुक खन्याउने नेता नै हुन् ।

अस्टमीको दिन बाहेक पनि किन बली दिन्छौ ?
जन्ता मारी दशै-तिहार मनाउने नेता नै हुन् ।

२)

प्राण जाने अन्तिम अन्तिम श्वासमा छ मेरो देश,
म मुग्लानबाट फर्कि आउने आशमा छ मेरो देश ।

फेरी एकीकरण् गरी सबै एउटै बनाउनु छ,
हजार थरी जात,धर्म र भाषामा छ मेरो देश ।

जान्छु म त गुमेका ति भु-भागहरु फिर्ता लिन,
गढवाल् र सिक्किम जस्तै ल्हासामा मेरो देश ।

थाहा छैन कती खेर, जनता सहित् हारिदिन्छन,
बाह्रमासे जुवाडे नेताको पासामा छ मेरो देश ।

सक्ने छैनौ कोही पनि यो भुगोलबाट मेटाउन,
बिरताको छुट्टै एउटा ईतिहासमा छ मेरो देश ।

३)

शहीद भन्दा पनि त्यसै मर्ने ठुलो हुँदो रैछ,

उल्टो रैछ संसार यो, गफै गर्ने ठुलो हुँदो रैछ ।

पाखा लागे हिजोका ति खेल खेल्ने हस्तीहरु,

झुक्किएर च्याँखे दाउमा पर्ने ठुलो हुँदो रैछ ।

तिम्ले सत्ता पाएपनि जन्ताको भाग्य फेरिएन,

छाउरा बोकी शहर बसाइँ सर्ने ठुलो हुँदो रैछ ।

मलाई पनि देखाइ देउ,कहा बन्यो देश आज ?

चढ्ने भन्दा ओरली नै झर्ने ठुलो हुँदो रैछ ।

अब भिक्षा दिनु हुन्न, सत्ताधारी जोगीलाई,

दिने भन्दा पनि झोला भर्ने ठुलो हुँदो रैछ ।

-चितवन

ईमेल: nepoleon_b@yahoo.com