-नेपोलियन मरहट्टा
स्वस्थानीकै भए पनि काहानी त हो नि आखिर,
जिबन बग्छ साहित्यमा,त्यै पानी त हो नि आखिर ।
यादराख,बेमौसमी फूलको माला लाउँदिन म,
माली जस्तो भए पनि,बाग्बानी त हो नि आखिर ।
हाम्रो तिर फूल फुल्न एकदिन ढिलो होला,
भोलि आए पनि उही जवानी त हो नि आखिर ।
शास्त्र-अस्त्र सबै आउँछन्,केबल धैर्य गर तिमी,
हतारिन्छौ किन ? पाउने खरानी त हो नि आखिर ।
खाल्टो भित्र बसी तिम्ले, जति डाली फुलाए'नि,
फूल चुँडी काँढा रोप्ने, राजधानी त हो नि आखिर ।
-चितवन
ईमेल: nepoleon_b@yahoo.com
No comments:
Post a Comment