Wednesday, December 24, 2008

गीत










कति नै पो बाच्दो रैछ

-देवेन्द्र सुर्केली खापुंग
कति नै पो बाँच्दो रैछ चोखो माया छातीभित्र
बाँच्नेहरु बाँचेका छन् मात्र झुटको ताँतीभित्र ।

मन छ भनेर नै माया उतै छाडेको थिए
माया ठूलो भनेर नै जीवनसित गाभेको थिए
लाखौ विन्ती गरेकै हो पुगिनछु भाँतीभित्र
बाँच्नेहरु बाँचेका छन् मात्र झुटको ताँतीभित्र ।

हृदयमा खाटा बोकी भन्दैछु म कहिले नरुनु
तिमीजस्तो म भईन तिमी कहिले म नहुनु
यस्तो पनि हुँदो रहेछ हाम्रो एउटै जातिभित्र
बाँच्नेहरु बाँचेका छन् मात्र झुटको ताँतीभित्र ।


-मलेसिया

2 comments:

Anonymous said...

आदाङबे खापुङ्,
अति राम्रो छ ।
लाल रापचा
जर्मनी

Anonymous said...

timilai rakheko chhu komal mero chhaati bicha, olte kolte ferdai khojchhu timilai raati bicha.

sonu. hk