आग्रह !
-बि. जे. बान्तवा राई
कति धेरै याद बनी आउँछौ तिमी "सानु",
शुन्याताको मेरो एक्लो क्षणहरु नियाल्दै
बाँचीरहेछु खाली रातको सारा निन्द्राहरु,
बाँचीरहेछु खाली रातको सारा निन्द्राहरु,
आँखा भरिका नुनिलो आँशुले पखाल्दै
तिमीलाई त हुन्न होला मलाई जस्तो त्यहाँ,
तिमीलाई त हुन्न होला मलाई जस्तो त्यहाँ,
म त यहाँ बाँची रहेछु तिम्रो तस्वीर संगाल्दै
परदेशिनु मेरो ठुलो कर्तब्य र बाध्यता थियो,
परदेशिनु मेरो ठुलो कर्तब्य र बाध्यता थियो,
लागें परदेश बाध्यतालाई पोकापारी तिम्रो माया अंगाल्दै
नजाऊ छोडी म बिबश भै टाढा रहदा,
नजाऊ छोडी म बिबश भै टाढा रहदा,
नत्र म हुनेछु सदा-सदालाई टाढा मृत्युलाई सम्हाल्दै ।
-ठुलोदुम्मा-९, भोजपुर
No comments:
Post a Comment