-सुरेश ज्योतिपुञ्ज
शिरमा लाग्दा कालो बादल छाना भरिभरी।
देशको कथा लेख्ने को छ पाना भरिभरी।
पराइकै भरमा खाने ठुलै दाउ छ हजुरको,
ल्याउनु भो कति पोल्टामा दाना भरिभरि।
सोचेर हुन्छ कहा फुर्सद अझै उनीहरुलाई,
बुन्न षडयन्त्रको नयाँ ताना-बाना भरिभरि।
झिल्काझिल्का मिली बन्छ राँको आखिरीमा,
आकाशमा हेर जुन- तारा साना भरिभरी।
कसले सुन्ने आवाज सोझो 'ज्योतिपुण्ज' को
बेईमानीकै हुन्छ रे भाउ जमाना छ पाना भरिभरी।
-नुवाकोट
हाल: तामिलनाडु, भारत
Wednesday, April 1, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment