Sunday, December 21, 2008

कबिता

कृस्मस अनि म

-राज रोबर्ट अजनबी सुब्बा
म त यलम्बरको सन्तान
मेरो आगनीमा मङेना नै नाच्ने
तर कृस्मस.......!
तिमी किन यति प्यारो लाग्दै छौ?
तिम्रो ती अन्तराहरुमा
मेरो पाउ किन नाच्न खोज्दै छन्?
कि त तिम्रो प्रेमहरुले
"म" तिमी प्रति समर्पित हुदै छु
कि त तिम्रो माटोहरुमा
सकेला चसोक फुल्दै नफुल्ने
यथार्थको पिडादायी पल भोगिरहेछु।

तिमी यसरी नबिझ मेरो मुटुमा
उसै पनि म तिमीलाई प्रेम गर्छु
तर म त तगेरा निङ्वाफु माङको सेबक
तिमीलाई कसरी अगाल्न सक्छु र?
कृस्मस,तिमीले मेरो मर्म बुझिदेऊ
मैले माङ्सेवा गर्नु पर्छ फक्ताङ्लुङमा
मैले आ_सेवा गर्नु पर्छ चोमोलुङमा
मलाई माफ गर है.........
म तिमीलाई आफ्नो बनाउन सक्दिन।

तर पृय कृस्मस् ........
साच्चै म तिमीलाई प्रेम गर्छु
तेसैले तिमी आऊ
म आदिबासीको आगनीमा
स्वागत छ तिमीलाई

कृस्मस......! तिमीलाई,
आफ्नो बनाएर
अगाल्न नसके नि
सङाल्न नसके नि
हृदय खोलेर यो खुशीमा
मुक्त कन्ठले अबस्य भन्ने छु
ह्यपी कृस्मस !
वीस् मेरी कृस्मस!!

-मामाखे, ताप्लेजुंग
ईमेल: atm_sms6pal@yahoo.com

1 comment:

Anonymous said...

raj g tapaiko sirjana haru sabai ramra6n, nirantartako kamana la, tapaile ma sanga magnu vayeko sirjana byestataka karan send garna saki raheki chhuina sory la, fursad hune bittikai send garnechhu, bye take care.

dipanjali lama
israil