गजल

-देबेन्द्र सुर्केली खापुङ

रिन पनि भारी नै थियो थाप्लाभरी,ठिकै थियो

दिन पनि लाग्न थाल्यो अचेलभरी, निकै भयो

बल्ल तल्ल पग्लाएको थिए,उनको ढुङ्गे मन

छिन पनि छोड्नै नहुने सधैं भरी,ढिकै भयो

सिन्दुर नै लगाएको हो,तर धुदा पखालिएछ

लिन पनि गाको सिन्दुर फेरि,टीकै भयो

हिजो अस्ती उनको हु?वा साह्रै मिठो लाग्ने

घिन पनि लाग्न थाल्यो अचेलभरी,फिकै भयो

(हु?वा:लिम्बु भासामा कसैले पकाएको भान्सालाई फलानाको हातको खाना अर्थात् हु?वा भनिन्छ।)

-प्रकासपुर -१,सुन्सरी

हाल:मलेसिया