लघुकथा

पुरस्कृत कृति

-कुसुम ज्ञवाली

"...उहाँका रचनामा आख्यानको शिलशिलाबद्ध श्रृङ्खलाले गर्दा बेलायतका प्रख्यात लेखकहरूको सम्झना हुन्छ । प्रस्तुतिको मौलिकतालाई तारिफ नगरी रहन सकिन्न । घटना संयोजन ज्यादै सुन्दर छ । कितावलाई अभूतपूर्व भने पनि उपयूक्त हुन्छ ..." । पुस्तक विमोचनमा समालोचकहरुले आफ्नो टिप्पणी राखेका थिए ।

प्रकाशित भएको एक महिनामै दोस्रो संस्करण छाप्नु पर्ने भयो । छपाई खर्च नपुगेर वनारस पठाएको किताव अब कृतिस्व (रोयल्टी) दिएर नेपाली प्रकाशकले किन्ने भए । लेखकले पाएको पुरस्कारको रासी साच्चै लेखकको जीवनभरको आर्थिक उपलब्धी भन्दा अग्लो थियो । अब अर्को कृति कसरी लेखे भने राम्रो हँदोरहेछ , लोकप्रिय हुनेरहेछ, त्यसको एउटा जीउँदो नमूना पाएको अनुभूति गरेका थिए लेखकले ।

उनी यति वेफुर्सद थियो की त्यो किताव जसले यत्रो पुरस्कार प्राप्त गर्‍यो, त्यो समेत पढ्ने फुर्सद थिएन ।

थुप्रै बधाई, थुप्रै प्रशंसा पाएको यो पुस्तक अंग्रेजीमा उल्था गरिने कुरा पनि चल्यो । उसलाई लाग्यो अंग्रजीमा पनि म आफैं लेखुँ । विश्व साहित्यमा पनि योगदान भयो भने ठूलो कुरा हो। ०००

जब उनले आफ्नो पुस्तक पढे उसलाई अचाक्ली नरमाइलो लाग्यो । तुरुन्तै उनले छोरीले किताव छपाएर पठाउँदा सँगै वनारसबाट पठाएको चिठी पनि पढे । "....... वुवा कितावको झण्डै एकतिहाई पाना छुट्न गएछ । मैले हेर्न पाईन, छापाखानामा गडबड गरिदिएछन् । च्याप्टरहरु पनि अगाडीको पछाडी, पछाडीको अगाडी परेछ । अर्को पल्ट संस्करण निस्किएछ भने मिलाउँला । तपाईँको कृति जे जस्तो छ त्यस्तै रुपमा प्रकाशन हुन सकेन । बुवा क्षमा पाऊँ, अहिलेलाई विदा ।......."