Friday, December 5, 2008

गजल

-ईन्द्र नारथुंगे
धेरै पछि भेट भयो बोली देऊ न सानु केही
गाठो पर्ला मन मै राखे खोली देऊ न सानु केही

बिर्सिएर दुनिया माया गरु तिमीलाई भन्छु
लठ्ठै पार्ने चीज होला घोली देऊ न सानु केही

आखा लाग्ला पराईको मोहनी त्यो अधरमा
मै हु तिम्रो आफ्नो भन्ने बिटोली देऊ न सानु केही

कस्तो मात जबानीको मनै ठेगान हुन्न अचेल
पर्खाईमा थाकिसके मोली देऊ न सानु केही

जे जे पर्ला गाठे सहनलाई तयार 'ईन्द्र'
एकै छिन बसी कतै रोली देऊ न सानु केही

-ईन्द्रेणीपोखरी ,खोटांग

No comments: